Zoals je weet bestaat mijn job uit 2 luiken: 50% labo’s in de vakgroep ICT mee verzorgen en 50% als ICT-coördinator van het departement fungeren. En dat nog zo’n goede 2 à 3 jaar lang om uiteindelijk (het hangt van de groei van de richting af) fulltime praktijklector te worden.
Ondertussen zijn we twee maand ver en smijt ik mij ten volle. Op sommige vlakken loopt het wel nog wat stroef (“Wat moet ik doen met het gele papier van de bestelbon? En wat met het roze?” of “Hoe doe je dat nu ook al weer in systeem X?”), maar dankzij m’n collega’s – in het bijzonder Roel, die ik opvolg én samen mee op “den bureau” zit – verloopt het ondertussen toch al tamelijk vlot.
Ons plaque xD
Op de vakgroepvergadering (vergadering met alle docenten van “den ICT“) van nu dinsdag laatstleden werd door de vakgroepvoorzitter (viz. Dé Luk) meegedeeld dat de vakgroep toestemming heeft om een nieuwe kracht aan te werven per 1 februari … je hoort ‘m waarschijnlijk al komen: Luk is van plan om mij te “muteren” naar deze nieuwe functie! Ik begon al weg te dromen eerlijk gezegd! 😀
Met beide voeten terug op de grond (laten we niet op de feiten vooruit lopen) bereikte mij vandaag het nieuws dat Luk zijn idee bij het departementshoofd (die uiteindelijk beslist) op tafel gegooid heeft en …. *DRUMROLL* … dat het positief onthaald werd! *BOOOM!*
“Good news everyone!” (#)
Enkele vragen zijn nog onbeantwoord (“Gebeurt de mutatie nu reeds, of pas op het einde van het tweede semester/academiejaar?’“), maar ik heb er alvast goede hoop op!
En dat op den Gelukkigen Donderdag (TM) zeg!
Update ietwat later: Ter verduidelijking (na wat verwarring op Twitter): Ja dit zou betekenen dat ik twee jaar vroeger dan gepland reeds fulltime praktijklector kan worden 🙂
Verrassingen zijn fijn. Zo ook dit kitsch kaartje van m’n buddy Manuel welke hij tijdens z’n mountainbiketrip doorheen het Harz Naturpark (daarzo) verstuurde.
(: ¡ǝɔɐɟ ʎɯ uo ǝlıɯs ɐ ʇnd ‘ǝʇɐɯ xuʇ
Ik had het al langer in het snotje en vorige week is het nogmaals bevestigd: m’n huisbaas, Ben, is de max!
Het begon allemaal toen ik hier nog maar een weekje woonde. Ik vroeg de huisbaas vriendelijk of hij het deurtje van het kastje onder m’n fornuis kon weghalen zodat ik vervolgens aldaar m’n microgolf zou kunnen plaatsen. Daarnaast vroeg ik hem of ie het gaatje waar de UTP-kabel van het netwerk (viz. “den internetkabel” voor de minder techneut onder ons) toekwam wat kon uitvergroten zodat ik m’n audiokabels netjes weg kon werken langs de kast weg.
De dag erop kwam ik – naar goede gewoonte – ‘s middags thuis en was Ben druk aan het werk samen met z’n werkmaatje Frederik. Frederik was bezig aan het kastje onder m’n fornuis en was er stroom aan het voorzien (met een G 2,5 in elektriekerstermen). Niet goed wetende waarom ie daar aan het prutsen was merkte Ben pienter op dat aangezien ik van plan was om daar m’n microgolf te plaatsen, ze er meteen ook een stopcontact aan het plaatsen waren. Schitterend gewoonweg; Punt bij voor den Ben!
Verder hadden ze het gat waar de UTP-Kabel uitkwam helemaal herwerkt en m’n stekkerdoos (waar m’n pc & scherm edm aan hangt) rechtstreeks aan de zekeringskast gehangen zodat de verdeeldoos ook netjes weg zat. Alweer een punt bij voor den Ben!
Twee weken geleden heeft Ben alweer extra punten verdiend door me te verrassen met de opkuis van de tuin; En vorige alweer een pak bonuspunten bij: na iets meer dan een week er vrij bouwvallig bij gelegen te hebben is m’n keuken terug zoals voorheen: het lek heeft de loodgieter gedicht en de afgebroken keukenkast hebben Ben & Frederik terug geplaatst op de plaats waar ie hoort: aan de muur!
De loodgieter z’n werk
Ben aan het werk
Verder hebben ze een extra stuk tasso tegen het plafond geplakt en de paar verloren mozaiek-tegeltjes netjes hersteld. De opkuis nadien was echter wel voor m’n eigen rekening, maar dat neem ik er graag bij gezien de vlotheid waarmee alles hersteld werd.
Frederik aan het werk
Een herstelde keuken 🙂
O ja, van de gelegenheid heb ik meteen ook maar gebruik gemaakt om de inhoud van m’n kast wat te herschikken; Het kwam al bij al nog goed uit, zo’n lek! 🙂
typisch:
- De dag dat de zon doorbreekt vind je je zonnebril, die je nota bene dagelijks bij je hebt/opzet, niet meer.
- De dag dat je toch beslist om een parkeerbiljet te nemen loopt de vergadering ferm uit en krijg je een boete omdat je ticket ondertussen verlopen is.
- De dag dat je met de collega’s op restaurant gaat (bedankt Bart & Dirk!) en het moment ideaal is om wat foto’s te snappen bemerk je dat je je camera vergeten bent.
atypisch:
- De zon die goed z’n werk doet deze tijd van het jaar
- De huisbaas, die zelf nog in een halve bouwwerf woont, heeft de tuin opgeknapt
- Je camera die je wel meehebt als je iets worth photographing tegenkomt
“Gemengd Afval“, gespot in Ramen
Zoals velen in deze digitale wereld is het niet elke dag dat ik post krijg. De weinige post die ik ontvang is veelal aan 3RDS geadresseerd en negen op de tien gaat het om folders van bedrijven die me per se een hoop kantoorprullen willen aansmeren. Vandaag echter was het voor echt: een poststuk geadresseerd aan mij persoonlijk; Afzender: Google!
Ooit had ik eens beslist om wat advertenties, verzorgd door Google Adsense, op Bram.us te plaatsen om te zien “hoeveel het schuift“. Na een goede paar maand het totaal links te hebben laten liggen besloot ik enkele maanden terug om onderaan elk Elsewhere bericht de advertenties te plaatsen, gesterkt door het feit dat een paar van die berichten vrij veel trafiek genereren.
En ja hoor, sinds die beslissing gaat het aardig vooruit met die ads en de clicks. Zo aardig zelfs dat Google vindt dat het tijd is om wat geld richting mijn bankrekening te pompen (maak u geen zorgen, het gaat slechts over veertig dollar; Miljonair word ik niet).
Alvorens gerechtigd te zijn om een uitbetaling te ontvangen moet je je bankrekening valideren en een PIN-code van Google ontvangen. En het is net die code dat ze per post opsturen, waarmee ze meteen ook je adres valideren (nu nog m’n schoenmaat invullen en ze weten zowaar alles van me).
Dergelijke post wil ik nog wel ontvangen. Liefdesbrieven en lofbetuigingen zijn ook steeds welkom, alhoewel ik de eerstvermelde negatief zal moeten beantwoorden 😉
