Maandagavond is de loodgieter gepasseerd om naar m’n lek te bekijken. Aangezien het toch al een knoeiboel was, heeft ie maar meteen een paar gaten bijgemaakt om zo te zien wat precies er scheelt. Een half uur en veel lawaai later had hij de oorzaak gevonden: Inderdaad de chauffageleiding die lekte, zoals m’n huisbaas Ben reeds vermoedde. Eén probleem echter: hij kon pas donderdag komen om het repareren.
Na m’n huis er dan maar een paar dagen kreupel bij te laten liggen, kwam ik deze avond thuis en bemerkte dat de loodgieter niet gepasseerd was. Even naar de huisbaas bellen en blijkbaar had ik het verkeerd verstaan: de loodgieter komt pas volgende week donderdag langs! Oei!
Dusja, ik heb dan maar m’n borstel bovengehaald en alles beginnen opruimen; Ik kan per slot van rekening toch niet blijven m’n ouders / vriendin / broer lastig vallen met m’n gelogeer? Bovendien is het vrij vervelend dat ik bij dergelijk logement vrij immobiel ben, op internetvlak dan welteverstaan, wat niet echt goed is voor de productiviteit van 3RDS.
En zo, het is nu 22u22 en m’n keuken is omgetoverd tot een semi-bouwwerf; Ik bevind me alweer een stukje dichter bij de beschaving. De weggebroken kast staat netjes in de trappenhal, al het stof / steengruis / zaagmeel is netjes opgeveegd en de stoflong is alweer wat aangesterkt.
Strafste van al is dat ik het nog iets hebben vind, die rechtopstaande lamp. Of is dat de vermoeidheid die aan het spreken is?