Nieuw in Gent

Ik had het al langer in het snotje en vorige week is het nogmaals bevestigd: m’n huisbaas, Ben, is de max!

Het begon allemaal toen ik hier nog maar een weekje woonde. Ik vroeg de huisbaas vriendelijk of hij het deurtje van het kastje onder m’n fornuis kon weghalen zodat ik vervolgens aldaar m’n microgolf zou kunnen plaatsen. Daarnaast vroeg ik hem of ie het gaatje waar de UTP-kabel van het netwerk (viz. “den internetkabel” voor de minder techneut onder ons) toekwam wat kon uitvergroten zodat ik m’n audiokabels netjes weg kon werken langs de kast weg.

De dag erop kwam ik – naar goede gewoonte – ‘s middags thuis en was Ben druk aan het werk samen met z’n werkmaatje Frederik. Frederik was bezig aan het kastje onder m’n fornuis en was er stroom aan het voorzien (met een G 2,5 in elektriekerstermen). Niet goed wetende waarom ie daar aan het prutsen was merkte Ben pienter op dat aangezien ik van plan was om daar m’n microgolf te plaatsen, ze er meteen ook een stopcontact aan het plaatsen waren. Schitterend gewoonweg; Punt bij voor den Ben!

Verder hadden ze het gat waar de UTP-Kabel uitkwam helemaal herwerkt en m’n stekkerdoos (waar m’n pc & scherm edm aan hangt) rechtstreeks aan de zekeringskast gehangen zodat de verdeeldoos ook netjes weg zat. Alweer een punt bij voor den Ben!

Twee weken geleden heeft Ben alweer extra punten verdiend door me te verrassen met de opkuis van de tuin; En vorige alweer een pak bonuspunten bij: na iets meer dan een week er vrij bouwvallig bij gelegen te hebben is m’n keuken terug zoals voorheen: het lek heeft de loodgieter gedicht en de afgebroken keukenkast hebben Ben & Frederik terug geplaatst op de plaats waar ie hoort: aan de muur!

De loodgieter z’n werk

Ben aan het werk

Verder hebben ze een extra stuk tasso tegen het plafond geplakt en de paar verloren mozaiek-tegeltjes netjes hersteld. De opkuis nadien was echter wel voor m’n eigen rekening, maar dat neem ik er graag bij gezien de vlotheid waarmee alles hersteld werd.

Frederik aan het werk

Een herstelde keuken 🙂

O ja, van de gelegenheid heb ik meteen ook maar gebruik gemaakt om de inhoud van m’n kast wat te herschikken; Het kwam al bij al nog goed uit, zo’n lek! 🙂

Maandagavond is de loodgieter gepasseerd om naar m’n lek te bekijken. Aangezien het toch al een knoeiboel was, heeft ie maar meteen een paar gaten bijgemaakt om zo te zien wat precies er scheelt. Een half uur en veel lawaai later had hij de oorzaak gevonden: Inderdaad de chauffageleiding die lekte, zoals m’n huisbaas Ben reeds vermoedde. Eén probleem echter: hij kon pas donderdag komen om het repareren.

Na m’n huis er dan maar een paar dagen kreupel bij te laten liggen, kwam ik deze avond thuis en bemerkte dat de loodgieter niet gepasseerd was. Even naar de huisbaas bellen en blijkbaar had ik het verkeerd verstaan: de loodgieter komt pas volgende week donderdag langs! Oei!

Dusja, ik heb dan maar m’n borstel bovengehaald en alles beginnen opruimen; Ik kan per slot van rekening toch niet blijven m’n ouders / vriendin / broer lastig vallen met m’n gelogeer? Bovendien is het vrij vervelend dat ik bij dergelijk logement vrij immobiel ben, op internetvlak dan welteverstaan, wat niet echt goed is voor de productiviteit van 3RDS.

En zo, het is nu 22u22 en m’n keuken is omgetoverd tot een semi-bouwwerf; Ik bevind me alweer een stukje dichter bij de beschaving. De weggebroken kast staat netjes in de trappenhal, al het stof / steengruis / zaagmeel is netjes opgeveegd en de stoflong is alweer wat aangesterkt.

Strafste van al is dat ik het nog iets hebben vind, die rechtopstaande lamp. Of is dat de vermoeidheid die aan het spreken is?

Ik had me voorgenomen om m’n eerste bericht hier op Nieuw in Gent anders te titelen; Iets à la “Begin” of de gedoodverfde “Hallo wereld” maar niets is minder waar, Murphy kwam langs en gooide roet in het eten.

Het begon allemaal twee vrijdagen geleden (acht februari) met het spotten van een klein lek vanuit m’n plafond in m’n studiootje. Meteen m’n huisbaas – eveneens buurman – Ben geinformeerd en diezelfde dag nog heeft ie de zaak onderzocht. Na wat kijken en doen werd de oorzaak gevonden: m’n bovenbuurvrouw Marleen had blijkbaar haar koelkast opengezet om te laten ontdooien en was van idee dat al het water netjes in de groentenbak van haar koelkast terecht zou komen. Niet dus.

Aangezien het een éénmalig gebeuren was zou het lek zich vanzelf oplossen. En inderdaad, tegen de dag erop was het lek al wat geminderd en tegen zondag was alles weg. Geen lek meer te bespeuren. Ik was een gelukkig man.

Tot ik vorige vrijdag (de 15e) thuiskwam na het werk: het lek was er terug en deze maal sijpelde het water uit m’n spotjes. “Jeetje Sneetje” kwam in me op en ik meteen bij de huisbaas aankloppen. Ben was er samen met z’n werkmaatje en handyman Frederik en die meteen mee komen kijken. Spotje uit plafond halen en ja, gans de bovenplaat was nat. Terug bij Marleen gaan kijken maar niets te bespeuren: haar afvoer noch leiding lekte.

Aangezien het lek vanuit de hoek van m’n kamer kwam opende ik m’n keukenkast om te zien of het daar niet nat was en jawel hoor; de ganse hoek van m’n kast was door en door nat (evenals de 2 pakken spaghetti, de pak lasagnablaren en de doos Weetabix die er stond). Meteen schoten we in actie en vezen we de bovenplaat van de kast weg om te zien of het daar ergens nat was en jawel hoor, door en door nat was het. Na wat verder onderzoek bleek het de leiding van de chauffage te zijn: zette Ben de druk hoger op de ketel, dan stroomde het water rijkelijk uit de muur; Zette hij de druk lager dan minderde de stroom.

Een lek van dergelijk kaliber ging m’n 2 privéstielmannen hun petje te boven waarop Ben dan maar meteen de loodgieter belde. Die zou maandag (de 18e) ter plaatse kunnen komen (alhoewel, 100% zeker is het niet aangezien z’n vrouw opnam). Nu, om makkelijk aan dat lek te kunnen stond m’n keukenkast vrij in de weg en zou Ben die moeten uitbreken om zo de loodgieter vrij spel te geven. Aangezien ik toch niet thuis was de zaterdag en zondag erop zei ik hem dat die dat gerust in het weekend mocht doen dus haalde ik snel snel de kasten alvorens richting het ouderlijke huis te Deinze aan te zetten.

Zondagavond (de 17e) waagde ik me toch nog even om langs m’n studiootje te passeren (nog wat spulletjes ophalen en snel even de mailtjes doornemen) en constateerde ik dat m’n studiootje naar een bouwwerf ometoverd was. Bovendien waren bepaalde kringen van stroom afgesloten (het lichtnet en enkele stopcontacten) om kortsluiting te voorkomen. “Fijn”.

Dusja, nu zit ik hier tijdelijk zonder woonst. Ondertussen logeer ik een beetje overal: bij m’n vriendin, bij m’n broer, bij m’n ouders, … mocht het nodig zijn mag ik zelfs de douche op het werk gebruiken aldus Bart :-).

Anywho, genoeg geleuterd over m’n bouwwerf; tijd om nog eens richting huisbaas te stappen en vragen waar de loodgieter blijft. De uitleg over dit blog volgt later nog wel; eens m’n koddig studiootje terug onder de categorie bewoonbaar te classeren valt. Een verdere uitbouw van Nieuw in Gent (nog wat tweaks hier en daar) volgt ook de komende dagen nog.

Wordt vervolgd, zonder meer.