Nieuw in Gent

Gezien het dieselniveau van m’n geliefde amazonegroene Berlingo (zeg niet zomaar groen tegen amazonegroen!) net iets boven 0 stond de voorbije paar dagen én ik gister in Deinze (waar m’n vast tankstation zich bevindt) overnachtte besloot ik deze ochtend om maar meteen m’n wagen vol te gieten alvorens richting het werk aan te zetten.

M’n amazonegroene Berlingo

Hop, richting tankstation, kaart insteken, pomp selecteren, pincode intoetsen, dop eraf en tanken maar. Per liter dat er in vloeide (er kunnen nota bene zo’n 60 liter in m’n tank) schoot de prijs razendsnel naar omhoog. Na een minuutje stipte ik af op zo’n 59 liter, goed voor maar liefst 84 euro. “Hmmz, ‘t is toch wel énorm duur geworden” dacht ik in mezelf.

Oké, ik had wel horen waaien dat de dieselprijs opgeslagen was, maar dat het nu op 1,421 euro per liter stond, daar was ik even niet goed van. Snel even m’n bonnekes van de voorbije tankbeurten erbij halen en tot de vaststelling komen dat het op 1 jaar tijd toch wel énorm veel gestegen is.

“Old Gaspumps“, een niet zo veraf gelegen toekomstbeeld?

Als ik terugdenk aan m’n eerste tankbeurten (zo’n 3 jaar geleden) weet ik nog goed dat de diesel toen aan 0,998 euro per liter doorheen het pistool vloeide (aan de Q8 aan de afrit Gentbrugge, op weg van de sluiproute van aan m’n toenmalige job bij Wax tot aan het ouderlijk huis in Deinze, welteverstaan – andere tankstations waren net iets duurder); goed voor 60 euro voor een volle tank!

Gezien ik een numbercrusher ben, heb ik maar meteen even alle data in Excel ingevoerd en een grafiekje ervan getrokken. Op onderstaande grafiek zie je in de blauwe lijn de effectieve prijs waaraan ik toen tankte. De groene lijn werd toegevoegd om de gaten op te vulen (aangevuld met de gemiddeldes) en dan werd de te verwachten groei berekend (de oranje en rode lijnen).

Blijkt dat we “in theorie” bij een lineaire groei op 1,2 euro per liter zouden afstippen. Een alternatieve voorspelling komt uit op iets meer dan 1,3 euro per liter uitkomen. Op hoeveel de prijs deze zomer zal afstippen, daar hebben we maar het gissen naar … maar ik vrees dat het er niet naast zal zijn jammer genoeg.

Ach, ondertussen prijs (pun intended) ik me alvast gelukkig dat ik met de fiets van en naar het werk rol: Bespaart heel wat tankbeurten, vervuiling en is nog eens goed voor de conditie (heb ik die?) ook!

Als mede-districtsverantwoordelijke van de jonggivertakken van District Moerkensheide van Scouts & Gidsen Vlaanderen (de VVKSM van vroeger) ben ik zaterdag mee op de districtsdag in de Blaarmeersen geweest (wat een zin!)

Als versch Gentenaar zijnde had ik het eigenlijk moeten weten, maar blijkbaar wist ik (en de rest van de leiding) het niet: de Blaarmeersen is al sinds enige tijd (November dacht ik) omgetoverd tot een heuse bouwwerf om o.a. het (steeds te kleine) strand uit te breiden en nieuwe toestellen (redderstorens, glijbanen, etc) te plaatsen, een grote transformatie als je de plannen ziet.

Om de nieuwe stranden aan te leggen heeft men de grote vijver moeten draineren, wat wel rare indrukken nalaat (zeker als je het vergelijkt met beelden van vóór het draineren).

Het ziet er allemaal goed uit moet ik zeggen, en een uitbreding van het strand is zeker meer dan welkom. Begin juli zouden de werken klaar moeten zijn, gevolgd door een feestelijke opening. Hopelijk is het wat vroeger, gezien de Blaarmeersen vrij populair vanaf het moment dat de zon wat uitzit (zo ook de voorbije zaterdag) om lekker languit in het gras te liggen en te ontspannen of om een fikse wandeling en/of fietstocht in te maken.

Meer foto’s vind je her en der op het internet verspreid, zelfs op de Flickr account van Stad Gent 🙂

Eén van de eerste kleine straatjes die ik al fietsend door Gent ontdekte was Ramen, een klein straatje tussen de Burgstraat en de Hoogstraat/Poel. Via deze shortcut ontweek ik de drukke Peperstraat en Hoogstraat (én de rode lichten op de hoek) al rijdend van en naar het werk.

(Klik op kaartje voor Google Maps versie)

De fun was echter van korte duur: Na twee weken er door te vliegen werd Ramen volledig opengegooid om de riolering (en meteen ook het wegdek) te vernieuwen en de ondergrondse parking er af te werken.

Na vier maand toch via de Peperstraat/Hoogstraat gefietst te hebben (en vervolgens verder via de Sint-Michielsstraat tot aan Ajuinlei) is Ramen sinds vorige week terug officieus open.

De hobbelige oude kasseien en erbarmelijk opgelapte macadam hebben plaats geruimd voor netjes (lees: zonder hobbels) aangelegde klinkers; Een waar plezier om op te rijden. Het is echter nog wat vlieg- en stuntwerk aangezien het fijne zand dat ze er op gegooid hebben nog niet volledig door de voegen getrokken is, met een paar bijna-uitschuivers tot gevolg.

Leuk om weten ook is dat de parking Ramen na lange vertraging, bewijze dit niewsartikel van 2004, eindelijk afgewerkt en opengesteld is. Aan de buitenkant te zien is het een vrij geavanceerd ding geworden; Om de een of andere duistere reden zijn er zelfs bewegende glazen panelen aan de inrit/uitrit voorzien – kwestie van de warmte binnen te houden?

Zomaar in Ramen parkeren zit er echter niet in: Ramen is een abonnementenparking geworden, met uitzondering van grote evenmenten (zoals de Gentse Feesten) in de binnenstad (#).

Verder heb ik op Flickr/Google nog deze drie interessante foto’s (zeer zeker te klasseren onder “uit de oude doos”) van Ramen gevonden. Allen zijn ze van uit Blindeken (parallel met de Peperstraat) getrokken als ik dat goed zie: let op het gebouw met gebogen poort rechts en vergelijk dan met het poort links op de foto hierboven 😉

Ramen, anno december 2004 – (foto: Pierre Putman)

Ramen, anno augustus (?) 2005 (foto: Hans Dekeyser/CityLAB)

Ramen, anno november 2005 (foto: Hans Dekeyser/CityLAB)

Na jaren met een oud vehikel van een fiets rond te hebben gereden en wegens diefstal van eerdervermelde twee jaar praktisch alles te voet (of sporadisch met de wagen) te hebben afgelegd heb ik in mei vorig jaar een spiksplinternieuwe fiets gekocht.

Toen ik in de fietsenwinkel langsging om m’n keuze te maken viel ik bijna achterom van het grote aantal modellen dat beschikbaar zijn. De prijzen waren er ook niet naast: Blijkt dat een nieuwe fiets toch al gauw een 300 euro kost; En dan heb je nog maar een basismodel! Nu, ik wist dat ik sowieso een fiets zou moeten hebben en dat de gespreide kost op de jaren dat ik er gebruik van zou maken slechts een goeie 30 euro zou bedragen; Niet mis dus.

Een goed halfuur later reed ik de fietsenwinkel uit met een moderne stadsfiets van het merk Bergy, model Exclusive. Een vrij standaard model met een bagarekje, een rekker, een pompje, elektrisch lampje achteraan en bovenal de volle zeven versnellingen.

Nu ik Gent woon komt die fiets énorm goed van pas en gebruik ik hem dagelijks om van en naar het werk te rijden. Echter, alvorens me zomaar met de fiets te verplaatsen hier in Gent was de nood aan een goed slot, als aanvulling op het standaardslotje dat bij de fiets kwam, énorm hoog. Snel even op Google de lijst van fietsenmakers in Gent opgezocht en een goede 60 euro later had ik een zwaar slot om rond m’n fiets te hangen.

Verder heb ik ook nog de tijd genomen om alle boutjes en vijsjes van m’n fiets even extra aan te spannen aangezien de kasseien in Gent vrij veel van je fiets vergen. Ik weet nog goed dat toen ik naar de dienst bevolking (aan de Zuid) fietste ik plots m’n stuur in m’n handen had; Eén vijsje vergeten dus! 😀

Leuk om weten is dat de Stad Gent gratis fietspompen (met luchtdrukcompressor) ter beschikking stelt. Eentje staat er aan de Stedelijke Bibliotheek aan de Zuid, een ander aan de achterkant van het Sint-Pietersstation en dan nog een aan de kruising van de Sint-Amandstraat met de Sint-Hubertusstraat. Ik moet zeggen: ze werken voortreffelijk!

Eens de fiets technisch in orde was was het maar een kwestie van wat zijstraatjes in te slaan om zo shortcuts en straatjes zonder kasseien te ontdekken. Aangevuld met het beschikbare fietsplan van Gent (recto & verso) was het een fluitje van een cent om me snel van de ene locatie naar de andere te begeven. Zo wist ik bvb. niet dat ik in één treut vanaf de Ajuinlei langs de Leie weg tot in de Blaarmeersen kon rijden. Nog leuker is dat de Stad Gent zelfs passages onder de bruggen door voorzien heeft, zodat we geen drukke banen over moeten; Als dat niet fijn is!

Is het trouwens opgevallen dat de gelinkte brochures in dit bericht allen door de Stad Gent (dienst Mobiliteit) zelf uitgegeven zijn? De slogan “Gent, wild van fietsen” is dan ook meer dan gepast me dunkt!