Februari; De eerste foto’s & films van dolle ski- en snowboardbraspartijen komen op Facebook terecht.
‘t Ziet er allemaal zeer tof uit. Het kriebelt vanbinnen. En toch weet ik niet hoe het voelt, zo om op latten/een snowboard te staan.
Ik geef toe, mijn eerste keer moet nog komen. Misschien in 2011?
Nog negentien keer slapen en het is zover. Die dag, de derde juli, zitten Mickel, Koen, m’n vriendin Eveline en ikzelf op het vliegtuig richting Australië. Drie weken later, de vijfentwintigste, staan we hier terug op Belgisch grondgebied. ‘t Zal kort zijn, maar heel intens.
De geplande tour is niet van de minste: op twee weken tijd rijden we praktisch gans de oostkust af, goed voor zo’n 3000km. Daarbij willen we uiteraard zo veel mogelijk zien, doen en vooral genieten.
De “Bountystranden” op Whitsundays
Zoals je kan zien in de planning hieronder hebben we al vrij snel twee dagen rijden ingepland (08/07 en 09/07). Reden hiervoor is vrij simpel: het is er winter en we willen zo snel mogelijk richting Noorden trekken om er de warmte op te zoeken 😉
De tour zelf kan je ook op de interatieve Google Maps versie bekijken. Dat de tour ambitieus is staat buiten twijfel, bewijze onderstaand – ietwat primitieve – kaartje dat de geplande weg/afstand in z’n context plaatst:
De tour hebben we onlangs nog met een Australiëkenner, Erwin genaamd, doornomen en bijgestuurd. Tijdens de gesprekken werd hijzelf zodanig enthousaist dat hij meteen mee wou … waarop wij allen het uiteraard nóg meer zagen zitten. Na die vergadering hadden we allen een gevoel van “Ok, waar is dat vliegtuig waar we nu meteen op kunnen springen?“.
Bijkomend wist Erwin ons massa’s handige weetjes te vertellen: modder uit bottines kloppen of je geraakt niet makkelijk voorbij de border patrol, rits van de tent steeds naar boven toedoen – kwestie van de slangen/spinnen buiten te houden, Cooper’s Ale en VB (Victory Bitter) zijn de bieren die je er moet drinken, eetgelegenheden serveren vaak geen drank maar dan kan je snel even in de er naast gelegen drankenzaak bijtanken, etc. Altijd handig zo’n zaken!
Daintree National Park
Vanavond spreken we nog een laatste keer af, kwestie van de puntjes op de i te zetten: Wie neemt wat mee? Is de reservatie van de Jeep 100% in orde? Kopen we daar kampeermateriaal of kunnen we – de kilolimitatie op de bagage in acht nemende – ons eigen materiaal meebrengen? Heeft iedereen twee foto’s voor het duikbrevet? … Check, check, check en doublecheck!
Ach, dat het maar gauw de derde juli is; We zien het allemaal méér dan goed zitten!
Fuck de economische crisis; Wij gaan naar Australië deze zomer. Neh!
/me schrijft alvast 4 8 15 16 23 42 neer; Wie weet komen ze nog van pas, die cijfers.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, een quote:
Hi all,
yes it is true – I will no longer be operationally active at Netlog, and will stop in the coming days. Some more information will follow in the coming days. All other activities continue.
Enjoy the w-e,
Bart
Vervang w-e door week en Bart door Bram en je bent er.
WTF? (#)
“Maar Bramus, je bent er nog maar gestart!” hoor ik je al denken. Inderdaad, maar er zijn 2 dingen die jij (nog) niet weet:
Bart (ja, “den Bart” van overal op het interweb) zei me al van in het begin dat werken bij Netlog niet mijn ding zou zijn. Eerst zien, dan geloven zei de blinde (viz. ik) indertijd … ondertussen heb ik het gezien en moet ik eerlijk toegeven dat dat inderdaad niks voor mij is.
Begrijp me niet verkeerd: Netlog is zeker en vast een leuk bedrijf om in/voor te werken (fraaie gebouwen, schitterende ligging, goed gevulde frigo’s, pasta-tuesday, jong en divers team, …) maar voor mij persoonlijk mankeerde er “iets” aan gans het plaatje … de vibe ontging me wat jammer genoeg wat 🙁
Live it. Log it. (#)
Toen ik met m’n kont onder de Franse zon lag (de foto’s staan sinds gister eindelijk online – het verslag volgt later nog wel) kreeg ik een telefoontje van een oud docent van me (die het ondertussen tot opleidingshoofd schopte), met de melding dat er een voor mij interessante vacature ter “Medewerker ICT” aan de kaho (de hogeschool waar ik indertijd studeerde) openstond.
Eens terug van reis heb ik die vacature dan maar gecheckt en inderdaad, interesseren deed ze me zeker en vast, en dit dankzij het tweeledig takenpakket van de vacture: 50% labo’s in de vakgroep ICT mee verzorgen en 50% als ICT-coördinator van het departement fungeren.
Het eerste luik van de job (50% labo’s vakgroep ICT) had me al meteen te pakken gezien het een stiekeme droom van me in vervulling zou doen gaan. Inderdaad, I kid you not, lesgeven is iets wat ik altijd al heb willen doen.
Na het lezen van de vacature heb ik dan ook meteen de sollicitatieprocedure in gang gezet om enige tijd later op gesprek te gaan en om finaal op op 9 oktober te horen dat men “met mij in zee wil gaan” (#) waarop ik dan ook getekend heb 🙂
Ik en m’n oud docent, anno 2005
Nu, het zal niet meteen vollen bak lesgeven zijn: het semester is reeds gestart en de taken/lessen reeds verdeeld. Daarenboven is het niet het echte “les geven” wat ik zal doen (daarvoor heb ik – quite obviously – geen voldoende diploma), maar zal het opvolgen van labo’s (viz. den praktijk) en stages geleidelijk aan één van m’n taken worden. Aan de andere kant moet wel gezegd worden dat de kans om fulltime docent te worden zit er dik in zit: Als alles goed gaat zou het zelfs al binnen 2 tot 3 jaar kunnen zijn dat ik die overgang gemaakt heb 😉
O ja, gezien ik me trouwens nog in m’n proefperiode bevind te Netlog is m’n opzegtermijn van énorm korte duur en ben ik vanaf volgende week woensdag reeds present op de kaho … het gaat vooruit zeg ik je!
Zo, ik denk dat ik alweer wat potten gebroken heb en wat monden heb doen openvallen; Tijd om het even te laten bezinken … ik zal hier alvast beginnen om de persoonlijke data van m’n MacBook en iPhone te halen gezien die nog steeds eigendom van Netlog zijn uiteraard 😉
Fijne (werk)week nog!
Zoals beloofd staan de foto’s van Sigur Rós hun optreden @ Rock Werchter 2008 online.
Jón Þór “Jónsi” Birgisson
Orri Páll Dýrason
Georg “Goggi” Hólm
Kjartan “Kjarri” Sveinsson (links)
Lang leve het 55-200 objectief! En ja hoor, naar goede gewoonte zitten er een handvol pano’s tussen 😉
De volledige set kan je op m’n Flickr Account bekijken (tip: de slideshow knop zit rechtsboven). Ik geniet nog steeds na … kan niet wachten tot 16 November er is!
O ja, foto’s van Ben Harper staan eveneens online 😉
Ben Harper
Een hoogstinteressante reportage die onlangs m’n aandacht trok was Megastructures : Impossible Island: Dubai’s Palm Island op – hoe kan het ook anders – National Geographic, één van de weinige zenders waar ik tijdens het weinige zappen steevast een stop bij hou.
Het uitgangspunt van de reportage is het feit dat de oliereservers van Dubai uitgerekend zijn om binnen twee decennia uitgeput te zijn. Om zichzelf in te dekken en rijkelijk te voorzien van een nieuwe bron van inkomsten is men er druk in de weer om van Dubai dé toeristische trekplijster bij uitstek te maken. Enig probleem: Dubai’s kustlijn meet slechts een paar tientallen kilometer, veel te weinig om het verwachte aantal toeristen op te leggen zonnen.
Nu, om dat probleem op te lossen had de sjeik anno 2000 het ingenieuze plan om een kunstmatig eiland te maken in de vorm van een palm, Pam Jumeirah genaamd, om zo Dubai van alweer een extra stuk landevenals extra stranden te voorzien (om met hotels vol te bouwen uiteraard, wat anders had je gedacht?!).
Palm Jumeirah, Render
Palm Jumeirah, Satellietbeeld
Palm Jumeirah, in opbouw
De reportage ging vrij technisch over de landwinning (door een samenwerking van Nederlanders en Belgen nota bene) en alles wat er bij kwam kijken: zeestromingen, erosie, zeefauna, etc. Na een goeie driekwartier te vullen over de complexiteit van de landwinning, de superstrakke coördinatie, de superbuildings (o.a. de Burj al Jarab, Burj Dubai ← aanrader!), etc. ging de reportage verder over de andere plannen voor Dubai.
Burj al Arab
Burj Dubai
Burj Dubai, in opbouw (mét kranen erbovenop)
Blijkt dat de sjeik naast de groots opgezette Palm Jumeirah het nog een paar tredes hoger wil nemen met de aanleg van:
Palm Deira
The World
Eerste afgewerkte eiland van The World
Dubai Waterfront
Naast deze eiland zijn er ook nog andere plannen:
Eens alle bouwwerken af, zou Dubai binnen een paar jaar er alsvolgt moeten uitzien:
Inderdaad overweldigend dat alles, en het blijkt nog goed te lukken ook gezien al vrij veel van het gewonnen land verkocht is en dat de bouw in een snelvaart evolueert, vergelijk maar eens onderstaande foto’s (die je zeker en vast al gezien hebt).
Dubai, Anno 1991
Dubai, Anno 2005
Och, ik had hier evengoed nog een extra bak foto’s kunnen plaatsen, maar die zal ik je zelf laten (her)ontdekken. Tik maar eens op Google wat van namen de bouwwerken in, je zal zeker terechtkomen op de sites van de drie palmen, The World, Burj Dubai, … naast wat ander fraais. Vergeet zeker en vast niet om ook even een kijkje op Google Maps en consoorten te nemen (weliswaar voldoende inzoomen) 😉
En natuurlijk is er ook YouTube, waar deze korte samenvatting door NGC zelf op gepost is:
De volledige reportage valt uiteraard ook te snoepen op YouTube, maar die’s niet zo geheel koosjer. Mocht ze reeds verdwenen zijn dan kan je op NGC.tv te weten komen wanneer de volledige reportage nog eens uitgezonden wordt, zeker en vast een aanrader! 😉
Goed gek noem ik hem, de Sjeik (en de aannemers die er bouwen, Google maar eens op Dubai Deathstar)!
Veel kijkplezier alvast!
Daarstraks door Ramen naar huis gefietst en een huis te koop gespot; Had ik maar de koopkracht (een hippe term tegenwoordig) 🙁
[ Hier zou normaalgezien een foto staan, maar had m’n camera niet bij. ]
[ Daarenboven is het barslecht weer om me snel even buiten te begeven ]
Ach, blijven dromen Bramus! Wie weet lukt dat plan om de Lotto te winnen ooit wel een keer …
Nieuw in Gent is het persoonlijke blog / online dagboek van Bram Van Damme en vertelt z'n belevenissen in en rond Gent sinds hij medio 2007 van Deinze naar Gent verhuisde. (meer)