Nieuw in Gent

De kogel is door de kerk: op 1 oktober 27 september verhuis ik, en wel naar hetzelfde adres waar ik nu woon!

Inderdaad, zoals verwacht heeft m’n bovenbuurvrouw beslist om het Begijnhof te verlaten en kan ik een verdiepje hoger gaan wonen. Enige wat voor mij verandert is m’n woonoppervlakte (maal twee) en het aantal treden de trap op tot aan m’n voordeur. De afstand van en naar het werk, m’n bakker, de buurtwinkel, m’n buren, … ze blijven allen gelijk.

Het fijnste van al aan gans de zaak is dat ik zo gespaard blijf van getelefoneer naar allerhande diensten om m’n adres te wijzigen en niet van loket naar loket hoef te hossen; Als dat niet handig is! Enige wat ik wel moet doen is de bank een bezoekje brengen om de huurwaarborg op die speciale rekening te verhogen en de maandelijkse order van bedrag wijzigen. Voor de rest niks, nopppes, nada, … I like 🙂

Verhuizen

Dat m’n huisbaas de max is wisten jullie al. Dat hij er geen probleem van maakt dat m’n bovenbuurvrouw haar opzeg niet uitdoet (gezien ik naar daar ga en er al volk staat te drummen om mijn huidig studiootje over te nemen) vind ik nog meer de max, zo vlot het allemaal goed en kan ik snel de switch maken … ja hoor, ik sta te popelen!

Die switch zal er trouwens sneller zijn dan ik denk (ik weet het nu al – zelfkennis is soms handig) gezien m’n lief en ik volgende week maandag twee weken door Frankrijk gaan trekken en pas de 21e terug in het Belgenland zijn … ‘t zal nog druk worden deze week om alles in orde te krijgen 🙂

Vorige week ben ik na het werk even binnegesprongen bij m’n ex-collega Thomas. Het was énorm lang geleden dat ik nog eens een pit-stop bij hem hield; Zeker als je weet dat het slechts 200 meter wandelen van mijn tot zijn voordeur is! Reden van bezoek was dat Thomas en z’n vrouw Debbie een tweetal weken geleden trotse ouders geworden zijn, van een flinke jongen Gaspaer.

Het is wel schattig, zo’n kleine baby, moet ik eerlijk toegeven; Met moeite kwam ie boven de fles champagne uit (als je dan nog eens weet dat Gaspaer – net zoals ik – een maand te vroeg eruit gerold is…), z’n vel was nog veel te groot voor z’n lijfje, etc.

En ja hoor, krijsen kan hij, de kleine Gaspaer, maar dat hield me niet tegen om de ouders m’n babysit-skills (heb ik die?) aan te bieden, mocht het eens nodig zijn.

Bij deze nogmaals m’n felicitaties aan de ouders!