De kogel is door de kerk: op 1 oktober 27 september verhuis ik, en wel naar hetzelfde adres waar ik nu woon!
Inderdaad, zoals verwacht heeft m’n bovenbuurvrouw beslist om het Begijnhof te verlaten en kan ik een verdiepje hoger gaan wonen. Enige wat voor mij verandert is m’n woonoppervlakte (maal twee) en het aantal treden de trap op tot aan m’n voordeur. De afstand van en naar het werk, m’n bakker, de buurtwinkel, m’n buren, … ze blijven allen gelijk.
Het fijnste van al aan gans de zaak is dat ik zo gespaard blijf van getelefoneer naar allerhande diensten om m’n adres te wijzigen en niet van loket naar loket hoef te hossen; Als dat niet handig is! Enige wat ik wel moet doen is de bank een bezoekje brengen om de huurwaarborg op die speciale rekening te verhogen en de maandelijkse order van bedrag wijzigen. Voor de rest niks, nopppes, nada, … I like 🙂
Verhuizen
Dat m’n huisbaas de max is wisten jullie al. Dat hij er geen probleem van maakt dat m’n bovenbuurvrouw haar opzeg niet uitdoet (gezien ik naar daar ga en er al volk staat te drummen om mijn huidig studiootje over te nemen) vind ik nog meer de max, zo vlot het allemaal goed en kan ik snel de switch maken … ja hoor, ik sta te popelen!
Die switch zal er trouwens sneller zijn dan ik denk (ik weet het nu al – zelfkennis is soms handig) gezien m’n lief en ik volgende week maandag twee weken door Frankrijk gaan trekken en pas de 21e terug in het Belgenland zijn … ‘t zal nog druk worden deze week om alles in orde te krijgen 🙂
Och wat zijn we verwend geweest het voorbije weekend en de voorafgaande dagen: massa’s zon en een tropisch temperatuurje; “Ideaal om alvast een bruin laagje te voorzien op het normaliter witter dan witte lijf “ hoor ik je alvast denken. Enig probleem: ik kan er langs geen kanten tegen en word er ongelooflijk loom van, van zo’n felle zon. Gelukkig koelt het ‘s avonds nog goed af en is het al bij al nog doenbaar.
On a sidenote: Toen ik slechts 3 lentes jong was ben ik zowaar even van twee meter naar beneden getuimeld met een schedelbreuk tot gevolg. Na een miraculeuze recuperatie (dixit meneer doktoor) ben ik er volledig doorgekomen, doch heb ik heden ten dage énorm veel last van een felle directe zon (oververhitting en migraine-achtige koppijn is me niet onbekend), kan ik niet goed tegen een drukke(nde) massa, vind je me na 10 minuten onder een stroboscoop gestaan te hebben ergens te velde (viz. ik ga tegen de vlakte), en van dat ander fraais.
Anywho, de voorbije paar dagen was het dus zover: zwoel weer, veel zon en veel volk op de been. En ik … ik heb er van genoten op een vrij rustige manier nog ook!
Zo ben ik zaterdag bij de broer en z’n madam blijven plakken op hun terras (onder de parasol om m’n kop wat te sparen) en heb ik ‘s avonds nog wat optredens meegepikt om – na wat omwegen – nog in de Culture Club te belanden; Vervolgens op zondag op de babyborrel van MC Gaspaer de Champi ingeschonken (en gedronken, évidemment) en ‘s avonds opnieuw in de broer z’n tuin blijven plakken; Maandag in de tuin van m’n lief gelegen, wat Scrabble gespeeld (met schitterende woorden zoals neuskleinood & meelzakpak – direct gevolg van de blistering heat – goed voor een bak punten) en om af te sluiten dan ‘s avonds in de Gentse binnenstad een verfrissende wandeling gemaakt; … Een fijn verlengd weekend zodoende!
Van koken kwam er trouwens niets in huis: zaterdag BBQ bij de broer; zondag spaghetti bij de broer en maandag lookbroodjes & pizza van Pizza Roma. Werken kwam er ook niet aan te pas en de todolist … tjah, die was even omgedoopt to de should do list 😛
Ach, wat was ik toch lui nu ik er op terugkijk … maar ik moet zeggen, ik vond het nog eens heerlijk ook! Lang geleden dat ik echt eens NIKS gedaan heb. Geen computer op, geen experimentje/gepruts hier een daar, no nothing! Gewoonweg: GENIETEN.
Moet ik meer doen 🙂
