Obi-Wan Ben Kenobi, ergens tussen Episode III en Episode IV.
“Days like these make me glad I work on the sunny side of The Force”
Obi-Wan Ben Kenobi, ergens tussen Episode III en Episode IV.
“Days like these make me glad I work on the sunny side of The Force”
Schitterend! — Via donotfold
Mini documentaire over de beste pizzeria ter wereld
Gewoonweg schitterend!
Vijf weken geleden ben ik op Herfstontmoeting ongelukkig ten val gekomen met m’n fiets: blijven steken op een drempeltje, over m’n stuur gevlogen, in m’n vlucht me kunnen draaien en knal op m’n schouder en deels op m’n hoofd gevallen. Meteen afgevoerd met de ambulance en in het AZ Turnhout werd de diagnose vrij snel gesteld: sleutelbeen gebroken, maar gelukkig niet verplaatst; enkel wat nivellatie tussen de beide delen van het bot.
Na een helse eerste week vol pijn ging het al snel beter: mits de nodige voorzichtigheid ging het al om me zelf terug aan te kleden en dergelijke. Op de computer werken ging ook, mits het nodige geklungel: met de linkerarm m’n rechterarm opheffen en op m’n keyboard leggen om te kunnen typen, vervolgens met de linkerarm de rechterarm opheffen en op de muis leggen om de cursor te verplaatsen, dan weer met de linkerarm … je snapt het wel 😉
(zijdelings: ik geloof langs kanten dat wielrenners negatief plassen nadat ze met een gebroken sleutelbeen ganse ritten/rondes uitrijden … dat kan niet met zo’n pijn!)
Aan de buitenkant was er trouwens niet veel te zien, buiten een énorme gele/blauwe plek die prachtig evolueerde (de rode striemen/lijnen zijn aftekeningen van m’n achtverband dat ik om had – en nog steeds heb) naargelang de dagen vorderden:
01/09/2010 — De ene arm met de andere ondersteunen, want loslaten ging niet … pijn!
07/09/2010 — De blauwe plek doet van mitose blijkbaar.
Na twee weken had ik een afspraak in het ziekenhuis van Deinze om opvolgfoto’s te laten nemen. In tegenstelling tot hetgeen ze in Turnhout bij de spoedopname zeiden, zie je op de foto’s dat de breuk heel duidelijk verplaatst is: de twee uiteinden zitten over elkaar en raken elkaar niet aan.
Schoon scheef is ook recht?! (bovenaanzicht)
Schoon scheef is ook recht?! (onderaanzicht)
Nu, dat kon nog goed komen aldus de behandelende arts in Deinze. De kalkvorming zou op beide uiteinden een knot vormen en eens ze elkaar aanraken, aan elkaar beginnen groeien. Indien dat niet het geval zou zijn, dan moet er op een operatie overgegaan worden om beide delen naast elkaar te krijgen en samen te houden met een plaat.
Het gekke aan bovenstaande foto’s is dat ik er weinig tot geen last van had op dat moment! Het acht-verband rondom m’n schouders was bij momenten meer ambetant dan de pijn. Het coole eraan is dat je de breuk die je ziet ook effectief kan voelen wanneer je langs m’n schouder voelt: het sleutelbeen stopt plots, maakt een sprongetje naar boven, om dan verder richting m’n hals te lopen.
De blauw-gele plek had zich ondertussen ook al netjes herschikt en geconcentreerd op het punt van impact tijdens de val:
22/09/2010 — X marks the spot!
Vandaag, vijf weken na m’n ongeval, moest ik terug op controle. Na het nemen van de foto’s zag ik het meteen … er was praktisch geen verbetering te zien.
Opvolgfoto na vijf weken. Zoek de zeven verschillen met hierboven!
Opvolgfoto na vijf weken. Zoek de zeven verschillen!
De dokter bevestigde, na even nog zwaar aan m’n sleutelbeen te wroeten (pijn!), m’n vermoedens: er is weinig tot geen kalkvorming, de plaat zal er moeten komen. We kunnen nog acht weken wachten op de kalkvorming, maar dat zal niet veel uitmaken zegt hij.
De operatie die ik moet ondergaan gebeurt onder volledige verdoving en vereist nog een aansluitende nachtopname. Revalidatie zal vier tot zes weken duren: de eerste twee weken immobiel, dan twee weken m’n arm zachtjes aan strekken en vervolgens twee weken m’n arm 45° omhoog heffen. Na negen tot twaalf maanden tenslotte mag de plaat er uit.
Had het aan m’n dokter gelegen, dan lag ik volgende week al onder het mes. Gelukkig heb ik ‘m wat kunnen temperen zodat hij de operatie met drie weken heeft uit kunnen stellen … kwestie van nog heel wat zaken op het werk te kunnen regelen. De operatie is ook ‘s ochtends gepland; indien alles goed gaat zou de aansluitende nachtopname overbodig zijn.
“I feel genuinely lucky to hand on heart say I love doing what I do. And ‘though I may never be a rich man … if I live long enough I’ll certainly have a tale or two for the nephews. And I dig the thought of that.”
Nee, geen pakje voor mij gevuld met t-shirts maar een filmpje over een pakje dat van London naar Helsinki gaat. Niet zomaar een pakje trouwens, er zit namelijk een recordertje in waardoor alle geluid gemaakt tijdens het transport vastgelegd wordt. Leuk experiment, voorzien van een knappe animatie die de reis visualiseert nog ook!
Op 28 juli, tussen 0u30 en 3u00 is onze poes Fleeble bevallen van vier kittens. De bevalling is vlot verlopen en na een paar dagen later was ze terug op kracht. De eerste dagen liep ze wat onwennig, wat wil je, ze was toen nog geen jaar oud, maar uiteindelijk gaat het moederschap haar nog goed af eerlijk gezegd.
Fleeble, net bevallen van haar derde jong
Met de kittens alles prima, behalve eentje dewelke een afwijking aan z’n hersenen heeft waardoor hij wat – euh – “achter” is. Nu, het klinkt erger dan het is hoor: buiten het rondlopen met een schuin hoofd en een verwijde pupil crosst onze Lloyd zoals we hem noemen (afgeleid van Mongoloid, hihi) vlot rond en moet hij zeker niet onderdoen voor zijn drie zussen!
Sinds het nemen van de foto is hij ook al wat verbeterd en is hij er speelser op geworden 🙂
~
Op 1 april 2009 is in het Belgisch Staatsblad een wetwijziging van het KB van 27 april 2007 houdende erkenningsvoorwaarden voor inrichtingen voor dieren en de voorwaarden inzake de verhandeling van dieren verschenen. Het besluit gaat onder andere over het feit of je al dan niet een erkenningsnummer (en aanvullend heel de santenboetiek: handelsregisternummer, startkapitaal, etc) als kweker moet hebben.
Indien onze bronnen correct zijn mag “de occasionele fokker” een erkenning aanvragen, maar is hij niet verplicht (Los daarvan: waarom worden wij trouwens plots als fokker bestempeld?). Concreet gezien moet je als occasionele fokker geen zo’n erkenningsnummer hebben, maar mag dat wel. Gelukkig maar ook, of het zou betekenen dat elk gezien wiens kat (toevallig) zwanger geraakt zou moeten registreren.
~
Om onze kittens aan de man te brengen plaatste Eveline op Kapaza een zoekertje met de kittens. Bij de vraag naar het erkenningsnummer vulde ze 000000 in, gezien wij dat niet hebben. Tot haar verbazing was haar zoekertje de dag na plaatsen plots weg. Dan maar opnieuw proberen, maar opnieuw verdween het zoekertje. Erger nog, haar account bleek vervolgens geblokkeerd zonder enige melding.
Na wat heen en weer gemail blijkt dat ze dat deden omdat ze geen erkenningsnummer ingevuld heeft … en ja hoor, hoewel door de wet niet verplicht, staat het toch in de Kapaza voorwaarden vermeld: “Bij honden- en kattenzoekertjes moet er altijd een geldig erkenningsnummer worden vermeld”.
Jammer dat Kapaza hier een extra vereiste bovenop de wet legt, maar dat zal waarschijnlijk zijn om zichzelf juridisch in te dekken wanneer iemand toch geen “occasionele fokker” blijkt te zijn. Wat me echter minder zint is dat Eveline haar account zomaar afgesloten werd en ze zelf moest uitvissen waarom precies dat gebeurde. Een mailtje/melding van Kapaza uit na het eerste verwijderen was handig geweest …
~
Zodoende plaatsen we dan maar hier een annonceke om ons poezekes aan de man te brengen. Lloyd van hierboven is reeds besproken en zal bij familie van sirWard terecht komen en aldaar goede zorgen krijgen. Resteren er nog drie andere kittens, alle drie meisjes: een wit/grijs langharig bolleke (“pluchke”), een zwart/wit kortharig (“zwarten”) en een kortharig tijgertje (“tijgerke”).
Hier nog een filmpje, allen aan het nagenieten van de moedermelk.
De kittens zijn allen zindelijk, en eten vlot brokjes. Heb je interesse, laat gerust een reactie na, of stuur me een @mention/DM/mailtje/postduif. Vanaf 22 september mogen ze opgehaald worden.
Update: te laat, ze zijn reeds de deur uit!
Nieuw in Gent is het persoonlijke blog / online dagboek van Bram Van Damme en vertelt z'n belevenissen in en rond Gent sinds hij medio 2007 van Deinze naar Gent verhuisde. (meer)