Nieuw in Gent

Stel, je moet als bedrijf een demofilmpje maken van een product dat je ontwikkeld hebt, wat doe je dan? Inderaad, een technische demo waar je de mogelijkheden in aanprijst. De makers van Magic Bullet pakten het echter clever aan en maakten een knappe kortfilm om hun product te promoten.

Naar deze serie — Awake — kijk ik alvast ferm uit:

Police detective Michael Britten regains consciousness following a fatal car accident involving his wife Hannah and his son Rex. From then on he finds his life split between two separate realities: in one reality Rex survived while Hannah is dead; in the other, Hannah survived but Rex did not. Trying to keep both his loved ones alive, Michael starts living a “double life”, moving back and forth between the two realities, dealing with different personal conflicts and police partners. He also starts noticing strange links between the two realities.

Wow, zwaar kippevelmoment! Hopelijk gaat het niet de Lost/Heroes tour op (hoewel ik het laatste seizoen van Lost wel sluitend vond) en blijft het een strakke serie zoals de trailer laat uitschijnen.

Speaking of Lost, de immer bekende Hurley krijg je dit najaar ook te zien in een andere nieuwe topserie (of althans, zo wordt die gepromoot) Alcatraz genaamd:

Denk dat ik ze beiden ga volgen, vooral die eerste.

Enige tijd geleden werd ik aangenaam verrast door James Blake z’n self-titled debuutplaat. U kent hem ongetwijfeld wel, van “Limit to your love“.

Velen hoorden het meteen: het is een bewerkt stukje uit “The Limit to your Love” van Feist:

Moet zeggen dat ik er wat aan moest wennen … maar dat was snel over toen ik het eens op een deftige installatie (viz. niet door de laptopspeakers of op een verre radio) hoorde: die bas gaat dwars door je lijf heen en blijft lang nazinderen! Verder pakt hij het lekker strak aan: less is indefinitely more!

Een ander straf nummer op z’n debuutplaat is “The Wilhelm Scream”

De titel verwijst naar een zeer bekende filmschreeuw die midden de jaren vijftig opdook. Met dank aan YouTube voor de uitleg uiteraard:

Voor zij die er maar niet genoeg van krijgen, er is ook nog een compilcatie op’t net te vinden:

Bon, ik wijk af. Waar ik op wou komen: Vandaag zag ik via Twitter een linkje naar onderstaande passeren …

Ja hoor, blijkt dus dat James z’n mosterd voor z’n “The Wilhelm Scream” in de eighties gaan halen is … maar dat blijkt dan zo geen mysterie te zijn: blijkbaar is James Litherland de vader van James Blake.

~

Een andere artiest die ferm aan z’n opmars bezig is, is Jamie Woon. Je kent ‘m ook wel, van z’n “Night Air“.

Strafste track op de plaat vind ik “Spirits“. De live versie die op YouTube te vinden is, is zelfs nog straffer; vooral omdat ie’m volledig zelf — met behulp van een loop sampler — inzingt!

Zijdelings: wat velen niet weten is dat dit materiaal van 2008 is … inderdaad: reeds drie jaar oud! En zeggen dat we nu pas van Jamie horen!

Anywho … je hoort het wschl al aankomen: die Spirits is inderdaad ook een cover … van een (rather crappy, imo) folk nummer dan nog ook!

Vraag me nu af of James en Jamie voor andere tracks ook, al dan niet bij familie, op uitstap geweest is. Het zou me niet verbazen, want al meermaals is gebleken dat zowat alles een remix is.

~

Gezien ik het toch over ferme tracks heb, deze van Magnetic Man nog als uitsmijter. Zeker tot aan The Drop luisteren!

Man man, wat een track!

Wat indien Up in 1965 gemaakt zou zijn? Wel, dan hadden we waarschijnlijk zo iets te zien gekregen:

Schitterend!

Ben ik de enige als ik zeg dat ik bij het zien van de Old Spice fimpjes steeds aan Futurama‘s Zapp Brannigan moet denken?

Ik geef toe, ik ben fan van “Never get enough”, de nieuwe single van Das Pop. Telkens als ik het nummer hoor, gaat het volume wat de hoogte in. Het nummer zit muzikaal énorm goed in elkaar (vraag me niet hoe precies, ‘t is een buikgevoel) en een mens wordt er meteen vrolijk van.

Vandaag bovenstaande live performance tegengekomen — Ene om U tegen te zeggen eerlijk gezegd. De manier waarmee Bent van Looy en Reinhard Vanbergen (gitaar) het nummer naar voor brengen is meer dan schitterend. Semi geïmproviseerd (de helft van de band ontbreekt), perfect op elkaar ingespeeld (let op de instructies met snelle blikken en handbewegingen) en vol ambiance (let bvb op hoe Bent er het ritme in houdt).

Ja hoor, de good vibes springen er van af; Je zou van minder butterfly belly aches krijgen.

De #twitsfm luisteraars hebben het gister al vernomen: de vrienden en collega’s van de portables hebben een nieuwe single uit, Camper genaamd. Naar goede gewoonte valt deze hratis en vor nikz vanaf hun blog te rapen.

♫ de portables – Camper

De track is genomen van de nieuwe CD John Terra, die voor oktober gepland is. Doch hebben we her en der across the interwebz – hun blog & myspace – alsook op hun schiterrende optreden in den AB reeds een paar nummers kunnen aanhoren … dat het maar gauw oktober is!

Kortfilm die je zeker moet gezien hebben:

Do you wanna know my name?

Het jaar onzes Heeren 2008: een paar opgeplooide kapstokken gedoopt tot “De Sliplift” wint om onverklaarbare (*) reden De Bedenkers.

Het jaar onzes Heeren 2009: een paar opgeplooide kapstokken gedoopt tot “Het Papiermaatje” wint om onverklaarbare (*) reden De Bedenkers.

Ik ga alvast een paar kapstokken zoeken en beginnen plooien tot ik iets heb. Dan is het maar een kwestie van me wat dom (**) en naïef (***) te gedragen en wie weet rijf ik volgend jaar de 25.000 Euro binnen 🙂

(*) Je gaat mij niet wijsmaken dat dat het meest innovatieve in Vlaanderen is én dat Den Belg daar nog eens op stemt ook.

(**) Sorry Sonia, maar je komt niet zo snugger over eerlijk gezegd. Je “pleidooi” tijdens de laatste aflevering was vrij beschamend.

(***) Je gaat mij niet wijsmaken dat wanneer je zonder ook maar enige vorm van aanraking met het internet  een designer vindt die je product wil herontwerpen (****) door even een uurtje in de bib te Googlen op “design”; Heeft er iemand geholpen?

(****) In hoeverre is dit fair tegenover de andere uitvinders die zelf ontwerpen maken en doen? Dat een bedrijf je uitvinding wat afstelt en bijschaaft kan ik begrijpen, maar dat je product van de ene week op de ander plots onherkenbaar is, vind ik er over (Stel je voor dat de speculoospasta plots geel zou zien en naar banaan zou smaken!)