Nieuw in Gent

Je kent het wel:

1. Er is iets nieuw
2. Je komt op onbekend terrein terecht
3. Je leert nieuwe mensen kennen

Eén voor één doen die scenario’s je wat onwennig voelen. Of het nu is omdat:

1. Je iets (op)nieuw moet aanleren/aangeleerd krijgen (waardoor je heel even terug zo hulpeloos als een pasgeborene wordt).
2. Je de omgeving moet verkennen om te weten waar zich wat bevindt, wat de gewoontes zijn, etc.
3. Er op hoopt om Pieter, Jasper, Maarten, Marc, … (samen met de 20 andere gezichten die je die dag voor het eerste zag) niet met de verkeerde naam aan te spreken.

Question! (#)

Plots ben je terug aangewezen op vragen stellen; Gelukkig word je goed opgevangen en wat op weg geholpen, kan je teruvallen op bepaalde basiswaarden die je doorheen je leven opgebouwd hebt, of profiteer je van een paar handigheden:

1. Indertijd heb je leren lopen. Eens nu opnieuw te leren kruipen kom je al snel op dreef en begin je al snel terug te stappen en finaal te lopen. Kwestie van de klik te maken en een paar routines aan te passen.
2. Je gaat af op je instinct, vraagt hier en daar wat en bent niet bang om eens een kast/deur open te trekken. Gelukkig heb je een paar herkenningspunten (signalisaties, personen, …) in de omgeving waar je zaken aan vragen kan.
3. Je aanvaardt dat je vaak even zal moeten denken om gezicht en namen te linken; Gelukkig leven we in een digitaal tijdperk waar iedereen met een avatar zich kenbaar maakt. Daarenboven zit je nog in een omgeving waar die personen veelal een foto van hun kop aan hun naam hangen. Handig!

Van werk veranderen … het laat toch zo z’n indrukken na! Heel even krijg je zelfs flashbacks naar de eerste schooldag; Alles is anders:

1. Plots werk je fulltime op Mac, na jaren XP (en z’n voorgangers) te hebben gesleten: Welk programma is de vervanger van dat ene waar je al jaren mee werkt? Wat is de shortcut voor X op dit systeem? Waar zit de accolade op dit AZERTY keyboard? Daarenboven word je ook nog even in een gans nieuwe ontwikkelomgeving gestort. Gelukkig zijn er hier en daar een paar gelijkenissen met voorgaande systemen waar je mee werkte.
2. De locatie waar je je bevindt voelt eerst als een doolhof aan: Waar precies kan ik hier koffie versieren? Waar kan ik aan balpennen geraken? Waar is het toilet hier eigenlijk? Naar waar leidt die deur? Om hoe laat wordt de middagpauze normaal gezien genomen? Waar ik persoon X vinden?
3. Je versterkt een reeds bestaand team en probeert in te schatten hoe iemand is, hoe hij/zij zal reageren op bepaalde zaken en bovendien probeer je om niet als een halve gare over te komen (te wijten aan het feit dat je af en toe olifantengeluiden zit te produceren – en dat nog eens op Twitter uit ook – of als Flat Eric zit te programmeren) 😀

Netlog, hartje Gent (#)

O ja hoor, het was een fijne week, die eerste bij Netlog … en het bolt al aardig goed ook. Smaakt naar meer 🙂