Nieuw in Gent

Op deze eerste blogdag van de wijvenweek snijdt men al meteen een vrij delicaat onderwerp aan: het lichaam. Menig man aanschouwt het een taboe om over te discussiëren want- o wee – zeggen dat je vrouw/vriendin een steen te veel weegt kan algauw in het verkeerde keelgat schieten als men z’n woorden niet goed kiest. Ik besef goed dat ik me op glad ijs begeef door de term steen in de mond te nemen maar geen paniek, het is nu eenmaal een correcte maat om gewicht in uit te drukken.

Nu, om jullie dames bij te staan zal ik de gebreken aan mijn lijf even toelichten; Niet elke vent ziet er uit als dé perfect afgetrainde spierbundel, ook wij mannen zijn slachtoffer van een vooropgestaald (tevens onhaalbaar) ideaal.

Algemeen:

• M’n gewicht en lengte moet ik jullie schuldig blijven, aangezien ik niet over een weegschaal beschik. Ik vermoed dat 68kg (ofte 10.70 stenen) en 1m80 vrij in de buurt komen.
• In tegenstelling tot sommige stoere bonken en toffe peren ben ik niet gezegend met een kathedraal van een lijf; De term kapel is eerder van toepassing. En die kapel is zo klein dat ik nog perfect in een 164 of 170 van T-Shirt pas (voor zij die niet mee zijn: dat zijn kindermaten 12 tot 14 jaar).
• Ik mag eten wat ik wil, verdikken doe ik blijkbaar (nog) niet. Het zit in de genen als ik er even over denk: m’n broer wil ook maar niet verdikken. “Vel over been” is van toepassing.
• Net zoals m’n vader en broer ben ik vrij behaard, vooral m’n benen en – jawel – m’n kont zijn ruimschoots voorzien van “een donske” (m’n borst heeft ook een kleiner donske). M’n baard daarentegen doet vrij raar: hij is niet vol, maar groeit in plekken. Bizar.
• Nu ik het toch over haar heb: m’n haar (op m’n hoofd) is énorm dik gepakt en valt uit. “Nog slechter of een hond” nam m’n vriendin ooit eens in de mond. Verder schuift m’n haar per jaar wat naar achter. Bij m’n vader zit het al meer dan halfweg en bij m’n wijlen grootvader … tjah, die was goed om pastoor te worden op z’n snit afgaande 😛

Mijn kapel (speciaal voor de dames eentje met m’n roze zonnebril op)

Het uiterlijk (het gezicht):

• Ik heb een unibrow, maar die valt nog goed mee alhoewel m’n Duits maatje Manuel eens de term weerwolf in de mond nam.
• Wallen onder m’n ogen zijn er altijd, ook al heb ik de dag voordien 12u aan een stuk geslapen. Hoogstwaarschijnlijk is het een overerving van m’n moeder aangezien CVS bij haar vastgesteld is.
• M’n avontuurlijke kinderjaren tekenen zich nog na, via enkele littekens.
• M’n gebit is hét grote minpunt aan m’n ganse gezicht me dunkt:
  • De bovenste helft van m’n gebit staat niet uitgelijnd tov m’n neus omdat er indertijd een hoektand weggenomen werd om geen draculatanden te kweken (er was te weinig plaats om ze allemaal te stockeren, dus hebben ze er maar eentje weggehaald)
  • In de onderste helft van m’n gebit staat er centraal 1 tand achter de andere geplaatst, net zoals bij m’n broer, m’n vader en wijlen grootvader het geval is.
  • Voor m’n wijsheidstanden was er blijkbaar wel plaats genoeg, aangezien ze alle vier reeds uitgekomen zijn.
• Ik heb een stipje op m’n neus.

Unibrow, Scheef gebit, littekens … je ziet ze allemaal.

Intern:

• Alhoewel ik drie jaar intensief aan muurklimmen gedaan heb is m’n conditie ondertussen nul komma nul. Vraag me nu om 500m te lopen en ik na 200m ga ik hoogstwaarschijnlijk tegen de vlakte. Tijd om dat muurklimmen weer eens op te nemen!
• Toen ik drie jaar was ben ik van twee meter hoog naar beneden gedonderd met een zware hersenschudding en schedelbreuk tot gevolg. Sindsdien kan ik niet goed overweg met drukte, warmte en hevige flitsen (zet me onder een stroboscoop en binnen de 5 minuten vind je me tegen de vloer gekwakt).
• Van m’n twintigste tot m’n drieëntwintigste (niet zo heel lang geleden dus) had ik énorm veel last van m’n maag. Praktisch alles wat ik at misviel me met een constante misselijkheid en krampen tot gevolg. Daarenboven had ik vrij af en toe last van een appelflauwte (gezien het feit dat ik niet veel at), acute koortsopstoten (waar m’n temperatuur op 10 minuten tijd naar 39° en meer ging), duizelingen, etc. Het aanpassen van m’n levens- en eetstijl (geen verzadigde vetten, geen koffie, etc.) brachten de oplossing aangezien de vele doktersbezoeken en bijhorend arsenaal aan pillen niets hielpen. Ondertussen gaat het beter met me en kan ik terug naar hartelust koffie drinken (*slebber*), doch moet ik nog steeds oppassen met bepaalde vette etenswaren (doseren is de boodschap).

Koffie!

Het wijf aan/in m’n lijf:

• Na het douchen ben ik steeds gul met crèmetjes (DDML van Clinique) en geurtjes (Le Mal & L’eau D’issey hebben m’n voorkeur), weliswaar niet de typische musk geur (bah!).
• Toen ik 20 was, had ik plots last van m’n linkertepel die pijn deed: ik kon een duidlijk plaatje onder m’n tepel voelen. Na een mammografie (echografie van de tepels – mammae in het Latijn – als het ware) bleek dat het niks kwaadaardig was en iets vergelijkbaar was met het moment dat vrouwen hun borstjes beginnen te ontwikkelen. Na twee maand was de pijn plots weg en ga ik nog steeds Justine Henin-gewijs door het leven (viz. cuploos).
• Ik heb een zwak voor vochtige doekjes … of is dat “too much information“?

De magische DDML, voor een gladde huid!

En verder nog:

• Ik ben een nagelbijter. Truukjes met nagels lakken met doorzichtige nagellak en ander tuig helpen niet.
• M’n geboorteplek is een vrij grote en staat midden onderaan m’n rug (zo net boven de rand van m’n boxershort) te blinken.
• Beide polsen heb ik – los van elkaar – eens tot barsten gekregen, waardoor ze niet meer 100% OK zijn en ik na intensief gebruik (vb. lange ritten met de wagen) last van ze heb (soms is het beter iets te breken dan te barsten wist meneer doktoor me te melden). Gelukkig voor mij heb ik nog geen hinder ondervonden tijdens het computerwerk wat wel vrij nefaste gevolgen met zich mee zou brengen, gezien m’n beroepskeuze.
• Steeds vaker heb ik last van m’n beide knieën. Waar dit vroeger enkel voorkwam na een lange nacht feesten komt dit nu ook voor op gewone dagen. Waarschijnlijk zet ik te veel druk tijdens het fietsen.
• Ik ben lenig en kan zonder problemen m’n been in m’n nek leggen.
  

Tot zover deze eerste; Morgen gaat het over shoppen … *yumm*