Ik had me voorgenomen om m’n eerste bericht hier op Nieuw in Gent anders te titelen; Iets à la “Begin” of de gedoodverfde “Hallo wereld” maar niets is minder waar, Murphy kwam langs en gooide roet in het eten.
Het begon allemaal twee vrijdagen geleden (acht februari) met het spotten van een klein lek vanuit m’n plafond in m’n studiootje. Meteen m’n huisbaas – eveneens buurman – Ben geinformeerd en diezelfde dag nog heeft ie de zaak onderzocht. Na wat kijken en doen werd de oorzaak gevonden: m’n bovenbuurvrouw Marleen had blijkbaar haar koelkast opengezet om te laten ontdooien en was van idee dat al het water netjes in de groentenbak van haar koelkast terecht zou komen. Niet dus.
Aangezien het een éénmalig gebeuren was zou het lek zich vanzelf oplossen. En inderdaad, tegen de dag erop was het lek al wat geminderd en tegen zondag was alles weg. Geen lek meer te bespeuren. Ik was een gelukkig man.
Tot ik vorige vrijdag (de 15e) thuiskwam na het werk: het lek was er terug en deze maal sijpelde het water uit m’n spotjes. “Jeetje Sneetje” kwam in me op en ik meteen bij de huisbaas aankloppen. Ben was er samen met z’n werkmaatje en handyman Frederik en die meteen mee komen kijken. Spotje uit plafond halen en ja, gans de bovenplaat was nat. Terug bij Marleen gaan kijken maar niets te bespeuren: haar afvoer noch leiding lekte.
Aangezien het lek vanuit de hoek van m’n kamer kwam opende ik m’n keukenkast om te zien of het daar niet nat was en jawel hoor; de ganse hoek van m’n kast was door en door nat (evenals de 2 pakken spaghetti, de pak lasagnablaren en de doos Weetabix die er stond). Meteen schoten we in actie en vezen we de bovenplaat van de kast weg om te zien of het daar ergens nat was en jawel hoor, door en door nat was het. Na wat verder onderzoek bleek het de leiding van de chauffage te zijn: zette Ben de druk hoger op de ketel, dan stroomde het water rijkelijk uit de muur; Zette hij de druk lager dan minderde de stroom.
Een lek van dergelijk kaliber ging m’n 2 privéstielmannen hun petje te boven waarop Ben dan maar meteen de loodgieter belde. Die zou maandag (de 18e) ter plaatse kunnen komen (alhoewel, 100% zeker is het niet aangezien z’n vrouw opnam). Nu, om makkelijk aan dat lek te kunnen stond m’n keukenkast vrij in de weg en zou Ben die moeten uitbreken om zo de loodgieter vrij spel te geven. Aangezien ik toch niet thuis was de zaterdag en zondag erop zei ik hem dat die dat gerust in het weekend mocht doen dus haalde ik snel snel de kasten alvorens richting het ouderlijke huis te Deinze aan te zetten.
Zondagavond (de 17e) waagde ik me toch nog even om langs m’n studiootje te passeren (nog wat spulletjes ophalen en snel even de mailtjes doornemen) en constateerde ik dat m’n studiootje naar een bouwwerf ometoverd was. Bovendien waren bepaalde kringen van stroom afgesloten (het lichtnet en enkele stopcontacten) om kortsluiting te voorkomen. “Fijn”.
Dusja, nu zit ik hier tijdelijk zonder woonst. Ondertussen logeer ik een beetje overal: bij m’n vriendin, bij m’n broer, bij m’n ouders, … mocht het nodig zijn mag ik zelfs de douche op het werk gebruiken aldus Bart :-).
Anywho, genoeg geleuterd over m’n bouwwerf; tijd om nog eens richting huisbaas te stappen en vragen waar de loodgieter blijft. De uitleg over dit blog volgt later nog wel; eens m’n koddig studiootje terug onder de categorie bewoonbaar te classeren valt. Een verdere uitbouw van Nieuw in Gent (nog wat tweaks hier en daar) volgt ook de komende dagen nog.
Wordt vervolgd, zonder meer.
